Alacakaranlıkta İstanbul

Havada net bir yağmur kokusu var, gece puslu ve ay bulutların altında boğulmuş.
Doktor, kepenkleri yarıya kadar indirip içeri ilerliyor; anahtarın metali avuçlarına soğuk bir baskı yapıyor. Işıkların çoğu gitmiş, sadece muayene masasının üzerindeki lambalardan biri hâlâ yanıyor — titrek, sarı bir ışık.

Cam tezgahın üzerinde birkaç kırık şişe, eskimiş bir stetoskop, buruşturulmuş reçeteler.


İçerisi tam anlamıyla keder kokuyor.

Londra nadiren bu kadar sessiz olur, insanı yutan iğrenç şehir.
...

“Babam hâlâ seni överdi, bilirsin. ‘O çocuk gerçekten farklı düşünür,’ derdi.“

-- Ekim irkildi ve arkasına döndü.

Kapının eşiğindeki kadını görünce içi sakinleşti,
“... seni burada görmeyi beklemiyordum. Sadece iki üç şey alıp eve döneceğim.”

-- Kadın işaret parmağı ile dudağını çevreledi ... sırılsıklam saçları yüzüne düşmüştü, gözleri siyah perdemsi kahküllerin ardında ayna gibi parlıyordu.
''Peki şimdi gidecekmisin?''

Doktor elini yüzüne götürdü ve metal çekmeceyi yuvasına itti.
''Yaşı tutan her erkeğin sorumluluğu bu, Margot. Seferberlik ilan edildi.''

Kadın eğildi ve kepenklerin arasından içeri sızdı.
Ellerini kavuşturup Doktorun yanına doğru yaklaştı.
-- ''Seni silah tutarken hayal bile edemiyorum... Bu gerçekten salakça - aptalca hatta, bu canımı çok sıkıyor.''

----
𝟙𝟡𝟜𝟝

... ''Artık eski eve dönüyorum.''
Doktor başını trenin camına yaslayıp soğuğu alnında hissetti.

--- Tren görevlisinin sesi bir ilerideki kabinden duyuldu;
''Yolcularımızın dikkatine, son istikametimiz istanbula yaklaşıyoruz!

Doktor çantasını, pılını pırtını topladı ve istasyonda indi. Elini kaldırıp bir taksiye binip uzaklaştı, sonunda Eve dönüyordu, Nişanlısına.

----- ''Seni bekliyordum.''
----

Baron öldükten sonra bütün mal varlığı Margot'a devredildi... Kendisinin ne kadar mülkü olsa da hala ona yeterli gelmiyordu.

Canının istediğini yapmak tek arzusuydu, anlamsız akıla zarar istekler.
Ve mükemmel oyuncağına sahipti -- Onu da kendisi gibi yapmaya göz dikmişti ama daha değil... daha değil.
DAHA kötü şeyler olacaktı, bu adam daha toy du.

------------
ℙ𝕣𝕖𝕟𝕤𝕚𝕟 𝕂ı𝕣𝕓𝕒𝕔ı.

Kanın en büyük suçu işlendi, Amaranth.
Bu affedilemezdi, hiç kimse bunu affetmezdi.
Büyük prens bir kumar oynadı -- belki de sadece merhamet şovu yapıyordu.
Bu suç tabii ki rıza dışı gerçekleşmişti! Kan bağının korkunç sonuçları.
Kuleye zamanıyla faydası dokunmuş bu kahin hekim azad edildi ve bileklerine kan bağından farklı bir zincir bağlandı.

Kanından olanları yok etmek.


Embrace öz geçmiştedir.